Γράφει ο Δημήτρης Μπατάκης

Γίνεται ξεκάθαρο ότι, ο πληθυσμός της χώρας μας θα αρχίσει να μειώνεται από την δεκαετία του 2040. Δυστυχώς, σύμφωνα με τα νεότερα στοιχεία της Eurostat, παρατηρήθηκε φυσική μείωση του πληθυσμού, με το πρόσημο πλέον να είναι αρνητικό. Αυτό σημαίνει, σαφώς, ότι οι γεννήσεις είναι λιγότερες από τους θανάτους της χώρας μας, κάτι που πρέπει να σημάνει άμεσο΄΄συναγερμό” στις αρχές και να αναληφθούν πολιτικές που θα προστατέψουν τη δομή της οικογένειας, αλλά και την ανάληψη πολιτικών για την παροχή κινήτρων στα νέα ζευγάρια να αποκτήσουν παιδιά. Κίνητρα, όπως πραγματικά δημόσια δωρεάν
παιδεία, μειωμένες φοροαπαλλαγές για τους τρίτεκνους και πολύτεκνους, αλλά και
μία σειρά από επιδόματα σε αυτούς.

Ακόμη ,συγκλονίζει το γεγονός ότι η υπογονιμότητα κυριαρχεί στις μέρες μας, πλέον, με τη χώρα μας να κατέχει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά γονιμότητας ανάμεσα στις χώρες του Ο.Ο.Σ.Α. κύριοι αιτιολογικοί παράγοντες της υπογονιμότητας αποτελούν, η επιθυμία των γυναικών στην δημιουργία της καριέρας και γενικότερα και των δύο φύλων για δόξα πλέον, η μειωμένη άμεση και έμμεση
οικονομική ρευστότητα της νέας γυναίκας δεδομένου ότι νοιώθει ότι δεν θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στις μητρικές υποχρεώσεις αλλά και πολλοί άλλοι παράγοντες. Οι εκτιμήσεις πάντως για το μέλλον δείχνουν ότι η γονιμότητα των γυναικών ηλικίας 15-49 ετών θα βρίσκεται στα ίδια περίπου επίπεδα με τα σημερινά για τη χώρα μας, ενώ εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι η γειτονική μας χώρα (Τουρκία) θα παρουσιάσει μεγάλη μείωση σε αυτόν τον δείκτη.

Ένα άλλο, πολύ σημαντικό θέμα αποτελεί αυτό της αύξησης των διαζυγίων. Τα διαζύγια αποτελούν καθημερινό φαινόμενο της σύγχρονης πραγματικότητας, με τον αριθμό τους να τετραπλασιάζεται από την δεκαετία του ‘60 έως σήμερα.

Σε αυτό το σημείο, θα πρέπει να αναφερθεί ότι η παιδική θνησιμότητα έχει παρουσιάσει σημαντικές μειώσεις από το 1960 σε όλες τις μορφές της, αν και τελευταία η περιγγενητική θνησιμότητα παρουσίασε μία αύξηση με τον αριθμό των γεννηθέντων νεκρών να παρουσιάζει μία ελαφρά αύξηση. Από την άλλη, η
θνησιμότητα από τα νεοπλάσματα είναι γενικά χαμηλότερη από αυτή της Ε.Ε, με ελαφρά μείωση έως και στασιμότητα θα λέγαμε, εκτός από τη θνησιμότητα από καρκίνο του μαστού και του παχέος εντέρου που παίρνουν ανησυχητικές διαστάσεις με την διαχρονική αύξηση τους. ο καρκίνος αρχίζει να έχεις αυξητικές τάσεις στη χώρα μας και την Ευρώπη και σε αυτό συντελεί η αλλαγή του τρόπου ζωής με το
δυτικό καταναλωτικό πρότυπο να κυριαρχεί στις μέρες μας τόσο στον τομέα της διατροφής, αλλά επίσης και ο τρόπος υποστήριξης των ανθρώπων και σε άλλες κακές συμπεριφορές υγείας, όπως χαμηλή φυσική άσκηση (χαμηλότερη από άλλες χώρες της Ευρώπης), ακόμη χαμηλότερες λήψεις ποσοτήτων λαχανικών και φρούτων, σύμφωνα με την έκθεση του ΟΟΣΑ.